Phuket FC

เกือบจะสองปีได้ล่ะที่ติดตามผลงาน ของภูเก็ตเอฟซี เอาจริงๆอุ๊ไม่ได้เป็นคนชอบดูบอลเลยนะ เหตุผลก็เพราะว่าดูไม่เป็น แต่พอถึงคราวจำเป็นจะต้องไปสนามฟุตบอล ไปดูแม็ทต่างๆที่มีแข่งในบ้าน  ก็เลยต้องหาอะไรทำแทนที่จะไปนั่งดูแบบไม่รู้เรื่อง

อุ๊เลยตัดสินใจที่จะเก็บภาพบรรยากาศการแข่งขันตามสัญชาตญาณ ถือว่า สนุกไม่น้อย ได้เห็นอากัปกริยาต่างๆของ พี่ๆน้องๆนักเตะ เพลินไปอีกแบบ ยิ่งกว่าการได้ภาพมุมสวยๆ กลับมาเป็นที่ระลึกก็คือ มิตรภาพดีดีระหว่างพี่น้องช่างภาพด้วยกันแน่นแฟ้นใช้ได้เลย เพราะไปสนามสุระกุลกี่ครั้งก็คนเดิมนอกเสียจากว่า จะมีช่างภาพจากทีมเยือนมาแจมด้วย

การได้รู้จักนักฟุตบอล ได้ทักทายทั้งคนไทยและต่างชาติ ถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งความประทับใจ มีหลายๆครั้งที่อุ๊ได้เจอกับนักฟุตบอลในตำนาน และโค้ชฝีมือดีดี ที่เรียกได้ว่ามีชื่อเสียงในวงการนี้ ดีใจมากมากนะ ไม่รู้ว่าคนอื่นจะคิดยังไง แต่โอกาสที่เราจะได้ชื่นชม พูดคุยกับบุคคลเหล่านี้อย่างใกล้ชิด ถือว่าหาได้ยากมาก

พูดถึงนักฟุตบอลถือได้ว่าเป็นบุคคลสำคัญมากมากเลยสำหรับทีมฟุตบอล เพราะความสามัคคีของนักกีฬาบวกกับความสามารถของพวกเค้า อุ๊คิดว่า เป็นส่วนสำคัญเลยที่ทำให้ชนะได้ในแต่ละเกมส์

หลายๆครั้งที่อุ๊แอบยิ้มกับการพยายามที่จะพูดไทยของบรรดานักเตะต่างชาติ ไม่ง่ายเลยนะจ๊ะถือว่าเป็นการเรียนรู้ที่หนักหนาอยู่ แต่พวกเค้าก็พยายามและตั้งใจจริงๆ อุ๊สัมผัสได้ เท่าที่อุ๊ได้รู้จักมาชาวต่างชาติก็มีมาจากทุกๆทวีปเลยนะในโลก ทั้งขาว ทั้งดำ ภาษาที่ติดตัวมากับพวกเค้าบอกตามตรง ฟังไม่เข้าใจเล๊ย เป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมต้องเรียนรู้ที่จะพูดภาษาบ้านเรา ยิ่งไปกว่านั้นในบางประเทศพูดภาษาอังกฤษ ซึ่งเป็นภาษากลางของโลกไม่ได้อีก OMG! น่าเป็นห่วง สู้ๆต่อไปนะจ๊ะ

จะว่าไป นักเตะไทยที่มาจากภูมิภาคอื่นก็มีเยอะ แต่เรื่องภาษาหรืออะไร ก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะยังไงก็เป็นคนไทยด้วยกัน

สรุปง่ายๆเลยก็คือ ที่ทุกๆคนเข้าใจตรงกันได้ดี ก็ ภาษาฟุตบอล มันก็เลยทำให้เกิดความสามัคคี เกิดมิตรภาพดีดีตามมา

มีผู้คนมากมายหลายกลุ่มที่เป็นกำลังใจให้กับทีมอุ๊มองว่า มันเจ๋งมากมาก บางครั้งพวกเค้าอาจจะไม่พอใจ เสียใจกับผลการแข่งขันถ้าเกิดทีมแพ้ แต่ก็นั่นแหละ ยังคงเชียร์กันต่อไม่เคยหยุด

และอุ๊เองก็คิดว่า การสร้างกำลังใจดีดีให้กัน มันเป็นสิ่งที่ดีกว่าการทับถมเวลาที่ล้มหรือกระโดดข้ามไปซะอีก