หลายครั้งที่อุ๊ได้รับโอกาสดีดี ไปถ่ายภาพในงานแนวที่ชอบที่ชอบ อย่างงานแสดงผลงานภาพวาดของศิลปินงานนี้
อันที่จริงแล้วทางหม่อมตรีแกลลอรี่ จัดงานในลักษณะมาก็หลายครั้งหลายที
แต่รอบนี้ ไม่ธรรมดาสำหรับอุ๊เลย ศิลปะแอบสแตกอาร์ต เป็นอีกแนวทางนึงที่อุ๊ชอบจะว่าไปแล้วก็นึกถึงสมัยตอนที่เรียนคณะศิลปกรรม ที่มหาวิทยาลัยจะเน้นสอนพื้นฐานทางศิลปะ ทุกทุกอย่างเรื่อง ระบายสีวาดภาพ ก่อนที่จะมีการจัดระเบียบเลือกเรียนสาขานั้นๆที่ตัวเองชอบ และ ภาพวาด แนว Abstract ก็เป็นอีกศาสตร์นึง ที่ผ่านเข้ามาในช่วงนั้น
** Abstract Art หรือ ศิลปะนามธรรม คือ แบบอย่างของทัศนศิลป์ที่เกี่ยวข้องกับจิตใจ แสดงความรู้สึกของมนุษย์ต่อธรรมชาติแวดล้อม **
ภาพวาดที่ซ่อนเรื่องราวต่างๆเอาไว้ แน่นอนว่า จะต้องดูไม่ค่อยเข้าใจในนาทีนั้นแน่แน่ มันยากมาก ภาพบางภาพสื่อถึงเรื่องราวประสบการณ์ในชีวิตของศิลปินด้วย ว่าไปนั่นเลยเรา…แต่นี่ล่ะความน่าสนใจของ Abstract Art
สำหรับผลงานของศิลปินอย่าง “อาจารย์วัชรินทร์ รอดนิตย์ และ คุณเกรียงรัตน์ เทพบุตร” ถือได้ว่า ไม่ธรรมดาเลย เพราะอิชั้นดูไม่เข้าใจจริงๆเลยจ้า (มันก็เลยไม่ธรรมดาไง!) ก่อนที่จะปวดหัวมากไปกับการทำความเข้าใจในผลงานแต่ละชิ้นที่ศิลปินต้องการจะสื่อ ขอเลี่ยงความสนใจไปดูเรื่องการใช้สีดีกว่า (ชิ่ง!)
งานของ อาจารย์วัชรินทร์ รอดนิตย์ จะออกไปในแนวที่ใช้สีสัน ฉูดฉาด ปรี๊ดปร๊าด น่าตื่นเต้น ส่วนงานของคุณเกรียงรัตน์ เทพบุตร ดูแล้วจะสุขุม ลุ่มลึก เพราะสีที่เลือกใช้ดูนิ่งๆ รวมไปเส้นสายในภาพ ก็เรียบง่ายไม่น่าตื่นเต้นสักเท่าไหร่ (แหม่…อุ๊! กล้าไปวิจารณ์เค้า เค้าเรียกว่าแสดงความคิดเห็นในเชิงสร้างสรรค์ต่างหาก)
ส่วนตัวอุ๊เลยชอบ ผลงานของ อาจารย์วัชรินทร์ มากมาก ถึงมากที่สุด มันดูแล้วใช่เลยอ่ะ แต่บางครั้ง ช่วงชีวิตคนเราก็ต้อง สุขุม ลุ่มลึก ใครจะไปตื่นเต้น ได้ตลอดเวลา
เพลินเพลินไปกับงานศิลปะ เดินดูซะจนทั่วงาน สายตาเหลือบไปเห็น เอ๊ะเอ๊ะ…! นั้นอาจารย์ รอมฎอนคนดัง นี่หว่า อ่ะ! ซะหน่อย ถ่ายรูปกับคนดังซะหน่อย ภาพอาจารย์ตอนอุ้มลูกไปด้วยนี่เป็นอีกคาแร็กเตอร์เลยนะ ไม่เคยเห็นมาก่อน ^_^
